به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، چند روزی پس از حمله رژیم صهیونیستی به ساختمان شیشه‌ای صدا و سیما و توقف جنگ، در اولین گام رسانه ملّی تصمیم گرفت برنامه‌ای را در مقابل این ساختمان سوخته تدارک ببیند.
نام این برنامه «ققنوس» است و کامران نجف‌زاده که خود از این ساختمان سال‌ها خاطره دارد آن را اجرا می‌کند.
هر شب میهمانانی داشت و چهره‌های مختلف درباره این اتفاقات، وطن‌پرستی و خیلی از شیرینی‌ها و تلخی‌های این 12 روز گفتند و اما حضور مجید واشقانی یک حال و هوای دیگر را هم آورد.
البته چهره‌ها با دیدنِ ساختمان شیشه‌ای ناراحتی خودشان را بروز می‌دادند اما در پََسِ آن ناراحتی‌ها یک بغض ناشی از وطن‌پرستی عمیق و انسجام و اتحادی که میان مردم شکل گرفت را می‌شکست.
مجید واشقانی که در طول 12 روز جنگ هم با انتشار مطالبی در فضای‌مجازی تلاش کرد بیش از دیگر هنرمندان، تجاوز رژیم صهیونیستی به کشورمان را محکوم کند.
و حالا او در مقابلِ کامران نجف‌زاده نشسته است و هر لحظه از وطن‌پرستیِ عمیق خود می‌گوید.
البته خاطره‌ای که قدری ما را به ایرانی بودن‌مان مفتخر می‌کند.
مجید واشقانی از دوران نوجوانی‌اش می‌گوید که معلمش خاطرات جنگ چالدران را برای او روایت می‌کند. روزگاری که ما توپ نداشتیم و با شمشیر نمی‌توانستیم بر دشمن غلبه کنیم و حالا موشک داریم…
او به هنگامِ روایت این ماجرا بغض می‌کند و از حسّ میهن‌پرستی‌اش می‌گوید.
واشقانی در ادامه به جنگ 8 ساله اشاره می‌کند که پدرش افسر پدافند بوده و در منطقه نظامی زندگی کرده و به همین خاطر با این سر و صداها بزرگ شده است.
این بازیگر سینما و تلویزیون تأکید کرد: مردم ایران در این 12 روز همه برای چنین اتفاقی همدل شدند و یک مخرج مشترک داشتند که آن هم اسمش خانه بود که ما می‌گوییم، وطن.
واشقانی صحبت‌هایش را این‌گونه ادامه داد: باید بگوییم وطن همان خانه است. فکر کنید کسی به زور می خواهد به خانه تان وارد شود شما چه کار می کنید؟ اگر پدرتان با کسی درگیر شده است که می خواهد وارد خانه تان شود حتی اگر در نهایت اختلاف نظر با پدرتان باشید اما آن زمان به این چیزها فکر نمی کنید. فقط یورش می‌برید به دفاع از خانه، به دفاع از پدر، مادر و ناموس‌تان؛ این حسی غریضی است و اگر بی‌تفاوت باشی باید به خودت شک کنی.
این بازیگر به یک خاطره‌ای اشاره کرد که در جنگِ 12 روزه برایش رخ داد. او گفت: رفتم میوه بخرم. آقایی از من پرسید که شما هم تهرانید؟ گفتم من همه روزهای جنگ تهران بودم. گفت الان اگر کسی ما را ببیند می گوید اینها چقدر دلشان خوش است آمده‌اند گیلاس بخرند. گفتم اتفاقا الان این عکس من و شما در چشم مردم، جذاب است، اینکه ما فراری پناهگاه نیستیم. ما خانه‌هایمان را با پناهگاه نساختیم. این نشان می‌دهد که ما مردم فراری نیستیم. ما می‌مانیم و در هر شرایطی باشیم وسطش قرار می‌گیریم و می‌جنگیم. نتیجه این مبارزه و تلاش چندان مهم نیست، مهم این استقامت و جنگیدن است. خانه‌ای که با پناهگاه ساخته شود، روانشناسی معماری‌اش می‌گوید باید با هر صدایی فرار کنی و وای به حال خانه‌ای که پناهگاه دارد.
به گزارش تسنیم، «ققنوس» این روزها روی آنتن تلویزیون است و ساختمان شیشه‌ای سوخته‌ای را نشان می‌دهد که یکی از سندهای جنایت و نقض حقوق بین‌المللی از سوی رژیم صهیونیستی است. اما لازم است تلویزیون سعی کند هرچه زودتر با مستندی قدرتمند یا اثری نمایشی به روایتی از این 12 روز جنگ تحمیلی بپردازد. به قولی تا دیگران روایتِ تحریف‌آمیز نکرده‌اند خودمان یک روایت درست و دقیق و مستدل ارائه دهیم.
انتهای پیام/
نظرات کاربران