به گزارش اقتصادآنلاین، امین صفری، فعال حوزه فولاد بیان کرد: در خصوص ناترازی‌های انرژی و شرایطی که برای صنعت فولاد ایجاد شده، آنچه آزاردهنده‌تر از قطعی برق و گاز است، نبود برنامه‌ای مشخص برای زمان‌بندی این محدودیت‌هاست. صنعتگر نمی‌داند این هفته، هفته بعد، یا ماه آینده دقیقاً چه زمانی و به چه میزانی با قطعی انرژی مواجه خواهد شد تا بتواند برای آن برنامه‌ریزی کند.
صفری ادامه داد: در حال حاضر نمی‌دانیم چه میزان مواد اولیه باید خریداری کنیم، چه مقدار سرمایه‌گذاری لازم است، یا موجودی انبارها باید چقدر باشد تا تولید و فروش به‌صرفه باشد. در واقع، تشخیص نقطه بهینه برای هر یک از فعالیت‌ها و فرآیندها بسیار دشوار شده است. تولیدکننده نمی‌تواند پیش‌بینی کند چه میزان هزینه خواهد داشت و چه مقدار تولید می‌تواند انجام دهد تا برای سرمایه‌گذاری، تأمین مالی و فروش برنامه‌ریزی کند.
وی گفت: محدودیت‌های انرژی برای صنعت فولاد و همه مردم قابل درک است، اما چرایی نبود یک برنامه مشخص، غیرقابل درک است. با توجه به اینکه این مسئله طی چند سال اخیر تکرار شده و داده‌های کافی از میزان مصرف و کمبودها در دسترس است، به نظر نمی‌رسد تنظیم یک برنامه مشخص از سوی واحدهای دیسپچینگ گاز و برق کار دشواری باشد.
وی افزود: اگر از پیش بدانیم که طی ماه‌های آینده دقیقاً چه مقدار محدودیت انرژی خواهیم داشت و سهمیه ما چقدر است، می‌توانیم برای ۹۰ روز آینده برنامه‌ریزی کنیم.
صفری تاکید کرد: امروز با این مشکل مواجهیم که هر روز ابلاغیه‌های جدید صادر می‌شود و هر هفته برنامه تخصیص انرژی تغییر می‌کند. این شرایط باعث شده در هیچ زمینه‌ای امکان برنامه‌ریزی نداشته باشیم. نمی‌دانیم واحدهای فولادی چه میزان قطعی برق خواهند داشت، چه مقدار فولاد میانی یا محصول نهایی باید تولید کنیم، یا اینکه آیا باید به تولید فولاد ادامه دهیم یا در صورت قطعی برق، آهن اسفنجی را بفروشیم. حتی نمی‌دانیم آیا فردا برق و گاز کارخانه قطع خواهد شد یا خیر. در این شرایط مبهم، برنامه‌ریزی تولید عملاً غیرممکن شده و مدیریت شرایط را بسیار سخت کرده است.
این فعال حوزه فولاد در پایان بیان کرد: از مسئولین محترم تقاضا دارم که در این شرایط، حتی اگر امکان تأمین کامل انرژی وجود ندارد، حداقل برنامه‌ای مشخص به ما ارائه دهند تا بتوانیم برای تولید، تأمین مواد اولیه و فروش برنامه‌ریزی کنیم.
نظرات کاربران