به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، دهه 80 و اوایل 90، دوران طلایی سریال‌های 90 شبی در تلویزیون بود؛ آثاری که توانستند با ترکیبی از طنز، دغدغه‌های اجتماعی و شخصیت‌های به‌یادماندنی، میلیون‌ها بیننده را ساعت‌ها پای صفحه نمایش بنشانند.
سریالی مانند «زیر آسمان شهر» به کارگردانی و بازی مهران غفوریان، یکی از نمادهای این سبک بود که با سه فصل پربیننده و قصه‌هایی ساده و صمیمی، جای خود را در قلب مخاطبان باز کرد.
حالا، پس از سال‌ها، بازپخش این سریال فرصتی طلایی است تا دوباره نگاهی جدّی به «90 شبی‌ها» بیندازیم؛ مجموعه‌هایی که شاید تلویزیون امروز به آن‌ها بیشتر از همیشه نیاز دارد.
«زیر آسمان شهر» در دهه 80 نه فقط یک سریال کمدی، بلکه یک پدیده فرهنگی بود؛ سریالی که حمید لولایی را به سطحی از محبوبیت رساند که کمتر کسی او را به این شکل می‌شناخت و بازیگران دیگری مانند مهران غفوریان، بهروز خالی‌بند (بهروز پیرپکاجکی) و یوسف تیموری را به خانه‌های مردم آورد. داستان چند خانواده و افراد مختلفی که در یک آپارتمان زندگی می‌کنند، با ترکیب طنز و نگاهی اجتماعی، توانست مخاطبان را در سه فصل و به مدت 90 شب همراه خود کند.
تیکه‌کلام‌های ماندگار «نه غلام»، سیلی‌های پرهیجان به فولاد و ماجراهای جذاب بهروز، همگی در دل مخاطبان حک شده‌اند. حتی زمانی که نقش فولاد از یوسف تیموری به مجید صالحی سپرده شد، در ابتدا با نقدهایی از سوی مخاطبان همراه بود، اما با گذشت چند قسمت و هنرنمایی صالحی، این شخصیت به خوبی جای خود را در دل بینندگان باز کرد.
این سریال از آن دست آثار است که نه تنها خاطره‌ساز شد، بلکه بستری برای یادآوری و تأمل درباره ساختارهای اجتماعی و رفتاری ایران در آن زمان بود.
مهران غفوریان که در جریان بیماری مرحومه ملکه رنجبر، بازیگر نقش همسر غلام، قول ساخت فصل جدید «زیر آسمان شهر» را داده بود، اما این وعده عملی نشد و این مجموعه در همان سه فصل ماندگار شد.
اما تلنگر اصلی ماجرا امروز است؛ زمانی که تلویزیون بعد از سال‌ها جدّیت در سریال‌سازی، به دنبال احیای قالب‌های موفق و محبوب خود است.
سریال‌های 90 شبی، به ویژه در ژانر طنز، هنوز بهترین و مؤثرترین ابزار برای جذب مخاطب و انتقال پیام‌های اجتماعی‌اند. حضور چهره‌های کارکشته و آشنا مثل مهران مدیری، رضا عطاران، سیدجواد رضویان و سعید آقاخانی می‌تواند تضمین‌کننده موفقیت پروژه‌های مشابه باشد.
اگر امروز «پایتخت» و برخی چندفصله‌ها بازگشته‌اند، چرا نتوانیم به همان اندازه نوستالژی 90 شبی‌ها را احیا کنیم؟ یا دست‌کم با بهره‌گیری از قالب و سبک آن‌ها، سریال‌های تازه و جذابی بسازیم که هم دلخوش‌کننده باشند و هم مسئله‌محور.
«زیر آسمان شهر» که حالا پس از سال‌ها به شبکه آی‌فیلم بازگشته، یادآوری می‌کند که طنز اجتماعی با آن سبک اصیل و ساده‌اش همیشه زنده و نیازمند احیاست.
بازپخش این سریال، علاوه بر اینکه فرصتی برای خاطره‌بازی فراهم می‌کند، می‌تواند تلنگری باشد برای مدیران تلویزیون تا به یاد بیاورند که بهترین راه جذب مخاطب، توجه به اصالت‌های هنری و احترام به سلیقه‌های گذشته است؛ و در این میان، سریال‌های 90 شبی می‌توانند بهترین الگو باشند.
انتهای پیام/
نظرات کاربران